Едно момиче с наивна душичка,
протегнало нагоре към звездите ръчичка,
с надежда и оптимизъм в очите
то гледало нагоре към звездите.
Чакало да падне звездата красива,
че да збъдне мечтата тъй мила!
Чакалко...надявало се с поглед
нагоре, да дойде и неговия ред...
Но напразно, звездите на небето
този път не зарадвали детето.
Ръчичката си момичето свалило
и от разочорованието глътка отпило.
Хората се присмяли – „ Само мечта
ще си остане това... „
Разгневено момичето рекло – „ Само мечта,
...не, не мисля така!! „
Едва сега момичето проумяло
колко много е грешало.
Не трябвало да чака звездите,
а да се бори за мечтите!
Минало година, две, три
момичето збъднало свойте мечти.
Погледнало към небето тъмно
и видяло една звазда да пада бавно....
Спомнило си колко нетърпеливо
било преди и казало си то –
„ Както бавно падна таз звезда,
така и се збъдна моята мечта!! ”
Мисля че е време да издадеш стихосбирка... Уникално както винаги!!!
ОтговорИзтриванемерси ели :D :D
ОтговорИзтриване